سکوت باران....
اشک میریزم
گونه هایم را ببوس
میخواهم نمک گیرم شوی...شده ای مهربانم...
باران که می بارد
اشک هایم رفیق باز می شوند
می گویند زیر باران حرف هایت را بزن
تمامش مستجاب است ...
پ.نوشت:خدایا...همه ی در دهایش را از او بردار و بر من گذار
یا ابالفضل(ع)....
